در تمام ماه های سال، ماهى به عظمت ماه پربرکت رمضان نیست؛ زیرا ماهى است که خداوند آن را جهت اهداى بالاترین هدیه خود به جهان بشریّت، یعنى «قرآن مجید» برگزیده است.
از سوى دیگر، ماهى است که شب قدر در آن واقع شده، شبى که مقدّرات یکسال انسانها- بر حسب شایستگىها و لیاقتهایشان- تعیین مى گردد و عبادت آن برتر از عبادت هزار ماه است!
از سوى سوم، بهار عبادت و ماه تعلیم و تربیت، ماه طهارت و پاکى، و ماه تقوا و خودسازى است؛ ماهى که مراحل قرب الهى و سیر و سلوک الى اللَّه را با گامهاى سریع و استوار مى توان پیمود.
در اهمّیّت این ماه همین بس که پیغمبر اکرم صلى الله علیه و آله در آستانه ماه مبارک رمضان طىّ خطبه اى چنین فرمود:
دهم ماه: مصادف با وفات حضرت خدیجه کبرى علیها السلام یکى از بزرگترین زنان جهان (در سال دهم بعثت) است.
پانزدهم ماه: روز ولادت سبط اکبر رسول خدا صلى الله علیه و آله، حضرت امام حسن مجتبى علیه السلام (در سال سوم هجرى) است.
هفدهم ماه: سال روز پیروزى در جنگ بدر در سال دوم هجرى است.
نوزدهم ماه: سالروز ضربت خوردن امیر مؤمنان على علیه السلام به دست ابن ملجم اشقى الآخرین (در سال چهلم هجرى) است.
بیست و یکم ماه: سال روز شهادت مولاى متّقیان، امیر مؤمنان على بن ابىطالب علیه السلام (در سال چهلم هجرى) است که جهان اسلام را در غم و اندوه عظیمى فرو برد.
برگرفته از منتهی الآمال و کلیات مفاتیج نوین