رسول خدا (صلی الله علیه و آله) در آستانه ماه مبارک رمضان خطبه مفصلی درباره اهمیت این ماه بیان کردند و در پایان این خطبه فرمودند: «....شیاطین در این ماه در زنجیرند، از خداوند بخواهید آنها را بر شما مسلّط نکند»؛ در این نوشتار می خواهیم بدانیم منظور پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) از زندانی شدن شیاطین چیست:
آنچه در این زمینه با توجه احادیث دیگر به نظر می رسد این است که روزه به طور طبیعى، زمینه ‏اى را که شیاطین بر اساس آن، انسان را به گمراهى مى‏ کشاند، از بین مى‏ برد. به تعبیر دقیق‏تر، زنجیرى که در ماه رمضان، شیاطین را به بند مى‏ کشد، چیزى جز خودِ روزه نیست. در حدیثی پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله) می فرماید: «شیطان در انسان جارى مى ‏شود، همچون جریان خون. پس با گرسنگى، مجارى او را تنگ کنید».

این حدیث، به روشنى بر این نکته دلالت دارد که روزه به طور طبیعى، مانع تسلّط شیطان بر انسان مى ‏شود. زنجیرى که روزه دارد، نه تنها
شیاطین را به بند مى‏ کشد، بلکه کشش ‏هاى نفْس امّاره را هم مهار مى ‏کند، آنها را به اسارت در مى ‏آورد و جلوى سلطه آنها را بر انسان مى‏ گیرد. حضرت علی علیه السلام فرمود: «گرسنگى، چه خوب یاورى براى اسیر کردن نفْس و شکستن عادت آن است!»

در هر حال زنجیرى که
شیاطین را به بند مى‏ کشد، از خود روزه ماه رمضان فراهم مى‏ شود و نه از چیز دیگرى. بنابراین، هر چه روزه مستحکم‏تر و کامل‏تر باشد، زنجیرى که شیاطین را به بند مى‏ کشد و جلوى نفْس امّاره را مى‏ گیرد، محکم‏تر خواهد بود و از میزان غفلت و انحراف‏هاى ناشى از آنها، خواهد کاست.
بر این اساس، مى‏ توان گفت: روزه کسانی که در ماه رمضان، گناهانى را مرتکب مى‏ شوند، روزه کاملى نیست.