چرا امام حسن و امام حسین (علیهما السلام) در زمان ضربت خوردن حضرت علی (علیه السلام) در مسجد حضور نداشتند؟

شهادت حضرت علی (علیه السلام) تسلیت باد.

آنچه از مجموعه روایات و نقل های تاریخی بدست می آید این است که امام علی (علیه السلام) از همراهی فرزندان نهی فرمودند.

شیخ عباس قمی در جلد اول کتاب «منتهی الآمال» می نویسد: « وقتی اُمّ کلثوم (علیه السلام) اوضاع و احوال پریشان پدر را در شب ضربت خوردن دید، به حضور برادرش امام حسن (علیه السّلام) رفت و جریان را تعریف کرد. امام حسن (علیه السّلام) حرکت کرد و قبل از رسیدن أمیرالمؤمنین (علیه السّلام)  به مسجد جامع کوفه به آن حضرت رسید و گفت: هنوز ثلثی از شب باقی مانده است، چرا زود از خانه بیرون آمده اید؟ حضرت در جواب فرمود: نور دیدگانم، خوابی دیده ام که تعبیرآن شهادت من است. امام حسن (علیه السّلام) خواست که همراه پدر باشد. حضرت(علیه السّلام) فرمود: پسرم تو را به حقّی که به گردنت دارم قَسَم می دهم که به خانه برگرد، امام حسن (علیه السّلام) به خانه برگشت.

(منتهی الآمال جلد اول ذیل عنوان " فصل سوم : در بیان سبب شهادت آن حضرت و ضربت ابن ملجم مرادى علیه اللعنة)

قرآن

1.    آیا قرآن بر گفته از کتاب و داستانهای پیامبران پیشین که کنب پیشن آمده است نیست؟؟
اولا همه داستان های که در قرآن ذکر شده کما و کیفا در کتب ادیان دیگر ذکر نشده است.
ثانیا قرآن مجموعه‏ اى است از تعلیمات اعتقادى، احکام عملى، قوانین، و قسمتى از سرگذشت پیامبران، چنان نیست که همه قرآن را سرگذشت پیامبران تشکیل دهد، و تازه آنچه از سرگذشت اقوام پیشین در قرآن آمده است شباهتى با آنچه در عهدین (تورات و انجیل تحریف یافته) و افسانه‏ هاى خرافى عرب موجود بود و هست ندارد، چرا که آنها پر از خرافات بوده و هستند، ولی آیات قرآن پیراسته از خرافات می باشد که اگر این دو را در کنار هم بگذاریم و مقایسه کنیم حقیقت امر به خوبى روشن مى ‏شود.

ثالثا اینگونه تهمتها را در زمان رسول اکرم نیز به ایشان نسبت می دادند و و گاه از قرآن به اساطیر الاولین تعبیر کردند. و خداوند در پاسخ آنها در آیات قرآن می فرمود "اگر آن طور که شما ادّعا مى ‏کنید قرآن ساخته و پرداخته ذهن بشر است، سوره ‏اى همانند آن بیاورید! آنها هرگز قادر بر انجام این کار نبوده و نخواهند بود؛ هر چند به کمک هم بشتابند، و به غیر خدا از تمام امکانات استفاده کنند"